gryzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołujący pieczenie, ból; ostry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzący dym, smród. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. gryźć (p.) gryzący w użyciu przym. «wywołujący ból, piekący, ostry» Gryzący dym. Gryzący smak, zapach. przen. a) «złośliwy, zjadliwy» Gryzący dowcip. Gryząca ironia, satyra. b) «sprawiający przykrość,… … Słownik języka polskiego
drażnić — ndk VIa, drażnićnię, drażnićnisz, drażnićnij, drażnićnił, drażnićniony 1. «działać na zmysły pobudzając je do reakcji; niepokoić, łechtać» Gryzący dym drażni nozdrza. Zapach jedzenia drażnił i pobudzał apetyt. ∆ farm. Środki drażniące «substancje … Słownik języka polskiego
dym — m IV, D. u, Ms. dymmie; lm M. y 1. «lotne produkty spalania unoszące się w powietrzu» Dym czarny, gryzący. Dym z papierosa, z fajki. Kłęby, chmury dymu. Słup dymu. Dym bucha, unosi się. ∆ wojsk. Dym bojowy «dym wytwarzany za pomocą pocisków… … Słownik języka polskiego
kaustyczny — «żrący, palący, gryzący» ∆ chem. Soda kaustyczna «wodorotlenek sodu, substancja higroskopijna o charakterze mocnej zasady, mająca zastosowanie w produkcji mydła, jedwabiu sztucznego itp.» ∆ fiz. Powierzchnia kaustyczna → kaustyka ‹gr.› … Słownik języka polskiego
kąśliwy — kąśliwywi «skłonny do kąsania; kąsający, kłujący, gryzący, cięty» Kąśliwe bąki. przen. «uszczypliwy, złośliwy» Kąśliwe uwagi … Słownik języka polskiego
ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… … Słownik języka polskiego
wiercić — ndk VIa, wiercićcę, wiercićcisz, wierć, wiercićcił, wiercićcony 1. «świdrując, drążąc robić w czymś otwór; świdrować, borować» Wiercić otwory w ścianie, w desce. ◊ pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «nudzić nieustannie nalegając na kogoś, aby… … Słownik języka polskiego
żrący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. żreć (p.) żrący w użyciu przym. «mający właściwość przeżerania; wywołujący pieczenie; gryzący, palący» Żrący kwas, płyn. Soda żrąca. przen. «zjadliwy, złośliwy; dokuczliwy, przykry» Żrąca ironia. Żrąca satyra … Słownik języka polskiego
dym — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dymmie {{/stl 8}}{{stl 7}} produkty spalania związków organicznych, takich jak węgiel, benzyna, drewno itp., składające się z małych cząsteczek węgla unoszonych przez gorące gazy i powietrze : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kopcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kopcićcę kopcićci, kopć, kopcićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać kopeć; wskutek spalania wydzielać brudny, gryzący, nieprzyjemnie pachnący dym, zwykle szkodliwy;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
